ΤΟ ΣΕΞ ΚΑΝΗ ΚΑΛΟ

Το σεξ κάνει καλό στην υγεία τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες όταν γίνεται με ασφαλή και συνετό τρόπο.
Σε αντίθεση με την αποχή, η υγιής σεξουαλική ζωή προσφέρει στον οργανισμό σημαντικά πλεονεκτήματα. Μείωση του αριθμού θανάτων, μείωση του κινδύνου για καρδιοπάθεια και εγκεφαλικά επεισόδια, ενώ οδηγεί σε:

• Αύξηση της παραγωγής τεστοστερόνης και στα δυο φύλα
• Απώλεια βάρους και βελτίωση της γενικής κατάστασης του σώματος
• Μείωση του κινδύνου κατάθλιψης
• Βελτίωση της οσμής και όλων των άλλων αισθήσεων
• Ανακούφιση από τον πόνο περιόδου την δυσμηνόρροια
• Μείωση του κινδύνου για γρίπη και κρυολόγημα με την επερχόμενη αύξηση της αντισωματικής άμυνας του οργανισμού
• Καλύτερος έλεγχος της ουροδόχου κύστεως στις γυναίκες και σύσφιξη των κολπικών τοιχωμάτων.

Σε σεξουαλική δραστηριότητα, το σεξ αυξάνει την παραγωγή της τεστοστερόνης από τους όρχεις των ανδρών και από τα επινεφρίδια των γυναικών. Μετά από το σεξ αυξάνεται στο αίμα η ορμόνη προλακτίνη. Η ορμόνη αυτή επιδρά στο στέλεχος του εγκεφάλου.
Στο στέλεχος του εγκεφάλου βρίσκεται το κέντρο της οσμής και η προλακτίνη βοηθά στην ανάπτυξη νευρώνων του κέντρου αυτού. Μόλις πριν από τον οργασμό, αυξάνεται κατά 5 φορές από τα φυσιολογικά επίπεδα στο αίμα η ορμόνη οξυτοκίνη.
Η αύξηση αυτή προκαλεί την έκκριση από τον εγκέφαλο στο αίμα των ενδορφινών. Οι ενδορφίνες, ουσίες ανάλογες της μορφίνης οι οποίες παράγονται ενδογενώς από τον εγκέφαλο, ανακουφίζουν από πολλές μορφές πόνου όπως πονοκέφαλους, ημικρανία και πόνους από αρθρίτιδα.
Στις γυναίκες το σεξ συμβάλλει σε αυξημένη σύνθεση οιστρογόνων που μειώνουν τον πόνο που παρατηρείται κατά την περίοδο. Τα άτομα που κάνουν σεξ μία έως δύο φορές την εβδομάδα τουλάχιστον, έχουν σύμφωνα με ορισμένες έρευνες, αυξημένα επίπεδα στο αίμα της ανοσοσφαιρίνης Α, η οποία είναι μια βασική συνιστώσα του ανοσοποιητικού συστήματος και παίζει ρόλο στην άμυνα του οργανισμού.
Προστατεύει τον οργανισμό τοπικά, στα σημεία εισόδου όπου εισέρχονται αρχικά διάφοροι παθογόνοι μικροοργανισμοί. Το γεγονός αυτό μειώνει τον κίνδυνο για γρίπη και κρυολόγημα. Η σύσφιξη των μυών του πατώματος της λεκάνης, είναι αναπόσπαστο μέρος των μυϊκών δραστηριοτήτων κατά το σεξ.
Η ίδια μυϊκή δραστηριότητα είναι απαραίτητη για το σωστό έλεγχο της διούρησης και της ουροδόχου κύστης.
Το σεξ εξασκεί τους μυς αυτούς και έτσι συμβάλλει στη βελτίωση του ελέγχου της κύστης.
Πρόσφατες κλινικές έρευνες που είδαν το φως της δημοσιότητας, έδειξαν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της συχνότητας εκσπερμάτωσης και του καρκίνου του προστάτη.
Ο κίνδυνος για καρκίνο του προστάτη μειώνεται με την αύξηση της συχνότητα εκσπερμάτωσης. Ο λόγος φαίνεται να είναι ότι με την εκσπερμάτωση αποβάλλονται καρκινογόνες ουσίες που συσσωρεύονται στο προστατικό υγρό.

Ο προστάτης για να κατασκευάσει το προστατικό υγρό, συγκεντρώνει σε πολύ ψηλό βαθμό πολλές ουσίες από το αίμα.
Για ορισμένες ουσίες όπως ο ψευδάργυρος, το κιτρικό οξύ και το κάλιο, η συγκέντρωση αυξάνεται στο προστατικό υγρό μέχρι 600 φορές σε σύγκριση με τη συγκέντρωση στο αίμα.
Σε έρευνες που έγιναν σε γυναίκες των οποίων οι σεξουαλικοί σύντροφοι δεν χρησιμοποιούσαν προφυλακτικό, βρέθηκε ότι αυτές είχαν λιγότερο κίνδυνο να προσβληθούν από κατάθλιψη σε σύγκριση με τις γυναίκες των οποίων οι σύντροφοι χρησιμοποιούσαν προφυλακτικό.
Μια πιθανή εξήγηση για το φαινόμενο αυτό είναι ότι η ορμόνη προσταγλανδίνη που περιέχεται μέσα στο σπέρμα, απορροφάται από το γυναικείο γεννητικό σύστημα, τροποποιεί ορμονικούς μηχανισμούς και μειώνει τον κίνδυνο κατάθλιψης.
Φυσικά εδώ θα επαναλάβουμε τις προϋποθέσεις για ασφαλές σεξ και την ανάγκη χρήσης προφυλακτικού σε πολλές περιπτώσεις.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η υγιής και συνετή σεξουαλική ζωή, χωρίς πολλούς ερωτικούς συντρόφους, με μονογαμική σχέση μπορεί να συμβάλλει θετικά στη υγεία. Εναπόκειται σε μας πλέον να χρησιμοποιούμε ορθά το ευεργέτημα αυτό που μας δίνει η ζωή.

Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΣΥΛΗΨΗ

Πολύ δρόμο πρέπει να διανύσουμε ως χώρα, για να φτάσουμε στα ευρωπαϊκά επίπεδα αντισύλληψης. Το 85% των γυναικών με ενεργή σεξουαλική ζωή που δεν παίρνουν αντισύλληψη μένουν έγκυες μέσα σε ένα χρόνο.
Το 2006, πραγματοποιήθηκαν 481 εκτρώσεις μόνο στο νοσοκομείο ‘Αλεξάνδρα’, ενώ για το έτος 2005 ο συνολικός αριθμός των εκτρώσεων που πραγματοποιήθηκαν στα ιδιωτικά μαιευτήρια φθάνει τις 66.000!
Μία στις πέντε καταφεύγουν στην έκτρωση, πράξη που βάζει σε κίνδυνο όχι μόνο την αναπαραγωγική τους ικανότητα και την ψυχική τους υγεία, αλλά και την ίδια τη ζωή τους. Ενώ στην Ευρώπη, οι γυναίκες που χρησιμοποιούν το ‘χάπι’ φθάνουν το 22% -23%, στη χώρα μας το αντίστοιχο ποσοστό δεν υπερβαίνει το 3%!
Τα παραπάνω ανέφεραν οι καθηγητές Γυναικολογίας κ.κ. Γιώργος Κρεατσάς και Άρης Αντσακλής και ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Οικογενειακού Προγραμματισμού κ. Νίκος Σαλάκος, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αντισύλληψης (26 Σεπτεμβρίου).
Οι συνηθέστερες μέθοδοι αντισύλληψης στη χώρα μας, είπε ο κ. Κρεατσάς, διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ.

Το πέρασμα στην ανδρική και τη γυναικεία ζωή χαρακτηρίζει την περίοδο αυτή των 17-19 ετών. Για το κορίτσι δεν υπάρχουν πολλές αμφιβολίες, αφού στα 18 του μπορεί να θεωρηθεί 'έτοιμη γυναίκα', ενώ το αγόρι ακόμη ακολουθεί, μπλοκαρισμένο και πιο ντροπαλό.
Διαγράφεται η σοβαρότητά του, γίνεται νεαρός κύριος, περνά στην 'ανώριμη ωριμότητα'. Αυτά έτσι, περίπου, γίνονται. Αυτό που δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε είναι ότι το πέρασμα στην ενήλικη ζωή εγγυάται την ολοκληρωμένη κοινωνία.
Στην περίοδο αυτή που φυσιολογικά ο έφηβος βλέπει μπροστά του την ενηλικίωση και την αυτονομία του, προετοιμάζει και τις δυνάμεις του για το δικό του αύριο. Δυστυχώς, για την ελληνική πραγματικότητα, η εφηβεία δεν φαίνεται να κλείνει στα 18-19 χρόνια, αλλά υπερωριμάζει μέχρι και τα ...30 ή, ίσως, σε μερικούς δεν κλείνει ποτέ.
Και όταν, χαριτολογώντας, οι ενήλικοι λέμε 'μέσα μου κρύβω ένα παιδί' ή 'δεν μεγάλωσα ποτέ', αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ωριμάσει και ότι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε ενταγμένοι στην κάθε περίοδο της ζωής που περνάμε.
Δεν συμφωνώ, δε, καθόλου με την άποψη ότι κάποιοι άνθρωποι περνάνε 'κρίση εφηβείας' σε κάποια φάση της ενήλικης ζωής τους. Απλώς θεωρώ ότι δεν ξέφυγαν από την εφηβική ηλικία τους: καθηλώνοντας τον εαυτό τους και αρνούμενοι να μεγαλώσουν, παλινδρομούν όλο και περισσότερο, ακόμα και πιο κάτω από την εφηβεία τους.
Είναι τελείως διαφορετική η θέση τού 'είμαι συναισθηματικός' απ' αυτήν του 'είμαι ανώριμος'. Και είναι πιο σημαντικό μήνυμα να ωριμάσει ο άνθρωπος περνώντας από την εφηβεία στην ενηλικίωση και την αυτονομία.
Και για τα δύο φύλα στην ηλικία των 17-19 χρόνων κυριαρχεί ένα βασικό πράγμα: το πέρασμα στην ανδρική και γυναικεία φιγούρα, αντίστοιχα. Για το κορίτσι είναι πλέον γεγονός, η 'δεκαοχτάρα είναι γυναίκα'. Το αγόρι ακολουθεί με πιο αργούς ρυθμούς, είναι ακόμα πιο μπλοκαρισμένο από το κορίτσι, είναι πιο ντροπαλό, αρχίζει όμως να διαγράφεται η σοβαρότητά του, ο τύπος του νεαρού κυρίου, που πάνω του σκιαγραφούνται αποχρώσεις 'ανώριμης ωριμότητας'.
Το κορίτσι έχει βγει για καλά στην εικόνα του, ο καθρέφτης όλο και περισσότερο δείχνει το μεγάλωμά του, έτσι ώστε θεωρεί πια τον εαυτό του γυναικείο πρότυπο στα 19 χρόνια της.
Ας δούμε, όμως, αναλυτικότερα: Το αγόρι έχει μπει στη σεξουαλικότητά του για τα καλά, ξεκαθαρίζοντας το σεξουαλικό μοντέλο του, αναπτύσσοντας την ερωτική του διεκδίκηση, φτιάχνοντας σχέσεις, περνώντας μέσα από την 'πρώτη φορά'.
Πολλά πράγματα του φαίνονται πρωτόγνωρα, 'ρουφάει' τους χώρους που βιώνει, αντιδρά και αμφισβητεί τη ζωή των μεγάλων ή, αντιθέτως, ακολουθεί, αντιγράφοντας την κοινωνική φιγούρα του προτύπου.
Θα το δούμε να ζητάει παράλογα πράγματα, αλλά και να προβληματίζεται για το αύριο. Το συγκινούν ωραίες εικόνες και η δυναμικότητά του έρχεται πίσω από την πρόκληση του κινδύνου (μηχανές, νευρικά αυτοκίνητα), ενώ παράλληλα ζητάει να μπει μέσα στη ζωή ψάχνοντας το χερούλι της ανάλογης πόρτας.
Οι γνώμες πέφτουν βροχή στο οικογενειακό περιβάλλον. Ολοι ξέρουν, εκτός από το ίδιο, τι του ταιριάζει περισσότερο. Ακολουθεί πολλές φορές την επιθυμία των γονέων του, προετοιμάζοντας τον εαυτό του για κάτι που δεν θέλει, αλλά και δεν ξέρει τι είναι.
Το εφηβικό κλείσιμο του νεαρού άνδρα τού δείχνει την άλλη πλευρά του νομίσματος, που του λέει ότι η ζωή που ακολουθεί χρειάζεται αγώνα και προσπάθεια. Είναι σίγουρο ότι ο έφηβος έχει τη δυνατότητα, πίσω από τις δικές του αναζητήσεις, να αναπτύξει την ωριμότητά του.
Κάνει έρωτα, θέλει χρήματα, γεύεται τις απολαύσεις της ζωής, νιώθει δυνατός, βλέπει την εικόνα του. Αυτά είναι το δικό του μεγάλωμα. Η προσωπικότητά του πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι τα 19-20 χρόνια του.
Οσο για το κορίτσι, πρέπει να το δεχτούμε: η έφηβη των 18 χρόνων είναι γυναίκα! Η ίδια οφείλει να καταλάβει, διεκδικώντας τον εαυτό της, έτσι ώστε η προσωπικότητά της να υπάρχει. Σχεδόν έχει κλείσει την πόρτα της εφηβείας, έχουμε δεχτεί από πολλά χρόνια στην ελληνική κοινωνία τη μητρότητα των 18 χρόνων, ο γάμος, που είναι το παραδοσιακό όνειρό της, γίνεται πραγματικότητα πολλές φορές, ενώ βέβαια σήμερα ζητεί πιο ξεκάθαρα και ουσιαστικά τον επαγγελματικό της ρόλο, τη μόρφωσή της, τη δική της αυτονομία.
Ερωτεύεται, όπως και το αγόρι, αλλά είναι πιο συναισθηματική απ' αυτόν. Ζει μέσα από τις φαντασιώσεις της τρυφερούς έρωτες, ενώ εξειδανικεύει το σύντροφό της. Κάνει έρωτα και του τον προσφέρει πολλές φορές ή του δίνει την πρώτη της φορά, για να μην τον χάσει.
Ολα αυτά την οδηγούν σε μια πραγματικότητα πιο ρεαλιστική απ' αυτή του νεαρού άνδρα. Σίγουρα όμως και αυτή, όπως και ο έφηβος, βλέπει τον εαυτό της στη ζωή που ανοίγεται μπροστά της.
Πολλά πράγματα, όμως, φαίνεται να αγνοεί, όπως η αντισύλληψη, η συντροφικότητα, η ερωτική παρουσία στην κοινωνική της εικόνα, οι φοβίες για την εικόνα που έχει προς τα έξω. Είναι αναγκαίο και αληθινό για τους γονείς και την πολιτεία να καταλάβουν ότι οφείλουν να αφήσουν τον έφηβο να μπει μέσα στη ζωή.
Ας θυμόμαστε: Το πέρασμα της εφηβείας στην ενήλικη ζωή εγγυάται την ολοκληρωμένη κοινωνία, την ώριμη σχέση των ανθρώπων, τη συντροφικότητα, την ολοκληρωμένη συνέχεια της γέννησης και ωρίμανσης του αυριανού 'Ελληνα. Επιτέλους, είναι πια καιρός να δούμε τη μετεφηβική ελευθερία ενταγμένη μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Ας δώσουμε ελευθερία, αυτονομία, κίνητρα σ' αυτούς που σε λίγο θα είναι η γενιά που παίρνει τη ζωή στα χέρια της.

ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΣΧΕΣΕΙΣ

Της Μαρίνας Μαυροφείδη, ψυχολόγου, μέλους του British Psychological Society, συνεργάτιδας του Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου

Είναι τελικά, αρκετά συχνό το φαινόμενο σήμερα, διαφορετικοί άνθρωποι να εξυπηρετούν διαφορετικές ανάγκες τις οποίες κανονικά θα κάλυπτε μία σχέση.
Δηλαδή, κάποιος εξυπηρετεί την ανάγκη για επικοινωνία, άλλος την ανάγκη για παρέα, άλλος την ανάγκη για συναισθηματική επαφή και άλλος για σεξουαλική. Δύσκολα, βρίσκεται ένας άνθρωπος ο οποίος να μπορεί να καλύψει όλες αυτές τις ανάγκες.
Φυσικά, αναφερόμαστε σε μία μερίδα ατόμων και όχι σε όλους αδιακρίτως.
Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά των ατόμων αυτών, των οποίων οι ανάγκες αδυνατούν να καλυφθούν από έναν μόνο άνθρωπο; Συνήθως, είναι άνθρωποι που στοχεύουν ψηλά, πολυάσχολοι, δύσκολα συμβιβάζονται με κάτι λιγότερο από αυτό που έχουν ορίσει ως ιδανικό.
Αλλά, κυρίως είναι άνθρωποι που έχουν συνηθίσει να διαχωρίζουν τα πράγματα, όπως: το σεξ από το συναίσθημα, την παρέα από την πραγματική επικοινωνία, την επικοινωνία από το συναίσθημα. Αυτή η συνήθεια δεν έχει τις ρίζες της μόνο στον χαρακτήρα και την ανατροφή των ανθρώπων, αλλά έχει να κάνει και με τη νοοτροπία της σύγχρονης κοινωνίας των νέων.
Οι άνθρωποι αυτοί βιώνουν έντονα το αίσθημα του ανολοκλήρωτου. Είναι συνήθως αυστηροί με τους άλλους, αλλά και με τον εαυτό τους. Είναι ικανοποιημένοι με ορισμένες πτυχές της προσωπικότητας του άλλου. Αυτά που θεωρούν μειονεκτήματα τους ενοχλούν τόσο, ώστε να διαλέγουν είτε να μην κάνουν σοβαρή σχέση, είτε εάν έχουν κάνει, να χωρίζουν για το παραμικρό.
Είναι σίγουρα δύσκολο να δεχτούμε τον άλλον σαν σύνολο, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του, ιδίως όταν έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ στα υποκατάστατα. Αλλά, δεν είναι μόνο τα υποκατάστατα που συμβάλλουν στη δυσκολία αποδοχής του άλλου.
Είναι και η ανοχή της κοινωνίας απέναντι στις ελεύθερες σχέσεις, αλλά και η έλλειψη χρόνου λόγω υποχρεώσεων, κυρίως επαγγελματικών.

Κ ενό
Ποιός καλύπτει το κενό ενός ανθρώπου που κανονικά καλύπτεται από μια ερωτική σχέση, στην οποία δίνει και παίρνει αγάπη; Με ποιόν κάνει τα πράγματα εκείνα που θα έκανε με τον σύντροφό του;
Κάνει παρέα, μοιράζεται τα προβλήματα και τα όνειρά του με τους φίλους και την οικογένειά του, συνοδεύεται σε κοινωνικές εκδηλώσεις από φίλους του αντίθετου φύλου, έχει σεξουαλικές επαφές με ευκαιριακές σχέσεις, ή επί πληρωμή.
Σε απουσία σχέσης, συμβιβαζόμαστε με ευκαιριακές σχέσεις που είναι πολύ συνήθεις στις μέρες μας και δεν αποτελούν ταμπού όπως παλιά. Η γυναίκα σήμερα είναι ελεύθερη και όχι κατακριτέα να διατηρεί ευκαιριακές σχέσεις. Ζούμε σε μια κοινωνία ευκολίας.
Ακόμα και στις σχέσεις γίνονται συνεννοήσεις που διευκολύνουν. Το κόστος είναι πολύ χαμηλό, κανείς δεν έχει απαιτήσεις από τον άλλο, ούτε και ζητάει ευθύνες. Ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του και πώς θα περάσει καλά.
Προτεραιότητα στη ζωή έχει η καριέρα.
Δεν έχουμε πλέον χρόνο να ψάξουμε για έναν σύντροφο, πόσο μάλλον να διατηρήσουμε μια σχέση, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Η σχέση μπαίνει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα.
Πολλές φορές κρυβόμαστε πίσω από μια έλλειψη χρόνου, μία έλλειψη χρημάτων. Δινόμαστε και αφιερωνόμαστε στη δουλειά και την κατανάλωση.
Καθημερινά, ζευγάρια χωρίζουν γιατί πλέον δεν βλέπονται λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Όμως, ένας σωστός δεσμός υποστηρίζει και στην επαγγελματική και στην προσωπική ζωή. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να καταφέρουμε μόνοι μας.
Χρειαζόμαστε σύμμαχο στη ζωή. Βέβαια, από την άλλη μεριά, είναι απαραίτητο να αφιερώσουμε χρόνο και χώρο στο δεσμό μας, αλλιώς αυτός θα διαλυθεί. Σε αυτό το σημείο κανείς αντιμετωπίζει ένα αδιέξοδο.

Λύση
Ποια είναι λοιπόν η λύση; Είναι τελικά η σχέση προνόμιο των λίγων; Αρκετοί είναι οι άνθρωποι που διατηρούν μια σχέση παρά τα οικονομικά τους προβλήματα και την έλλειψη χρόνου.
Δεν περιμένουν να τα βρουν όλα στρωμένα και βολικά. Κάνουν συμβιβασμούς, υπομονή και προσπαθούν να καταπολεμήσουν τις αντίξοες συνθήκες. Κάτι τέτοιο βέβαια, έχει άμεση σχέση με το πόσο αποφασισμένος είναι κανείς να διατηρήσει μια σχέση, με το να έχει μάθει στη ζωή του να πολεμάει για να επιτύχει αυτό που θέλει και όχι να του προσφέρεται έτοιμο και με το να δέχεται και τη θετική, αλλά και την αρνητική πλευρά των πραγμάτων.

Η ΝΕΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Των Κατερίνας Καραγιάννη (ψυχολόγος, msc Health Psychology, συνεργάτης Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου) Ζήση Παπαθανασίου (επ. καθηγητής Γυναικολογίας, διευθυντής Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου).
Η νέα πραγματικότητα δείχνει να οδηγεί τους ανθρώπους στην επιλογή ακραίων θέσεων στη σεξουαλική τους ζωή. Η ‘πανσεξουαλικότητα’ από τη μια πλευρά και η 'ασεξουαλικότητα' από την άλλη. Ανάμεσα στην ετεροφυλοφιλία, την ομοφυλοφιλία και την αμφιφυλοφιλία φαίνεται να προστίθεται μια ακόμα τάση, αυτή της ‘αφυλοφιλίας’.
Μέχρι πριν από μερικά χρόνια το σεξ ήταν παγιδευμένο σε ταμπού και προκαταλήψεις. Η άγνοια, ο φόβος, οι ενοχές εμπόδιζαν την αναζήτηση της σεξουαλικής έκφρασης και της ηδονής. Η σεξουαλική απελευθέρωση οδήγησε τον σύγχρονο άνθρωπο σε μια διαρκή αναζήτηση για την ανακάλυψη όλο και περισσότερων, διαφορετικών και μεγαλύτερων απολαύσεων.
Παράλληλα, νέοι όροι μπήκαν στη καθημερινότητά μας για να κατατάξουν κοινωνικές και σεξουαλικές τάσεις και συμπεριφορές, που είναι απόρροια των αλλαγών της κοινωνίας.
Ο όρος ‘bysexual’ – ‘αμφιφυλόφιλος’ στην ελληνική επιστημονική ορολογία -υποδηλώνει άτομα τα οποία ελκύονται ερωτικά από άτομα του ίδιου αλλά και του αντίθετου φύλου.
Η αντίληψη αυτή διχάζει τους σεξολόγους υπό τη έννοια ότι άλλοι μεν θεωρούν ότι πρόκειται για ιδιαίτερη κατηγορία ανάμεσα στους ετεροφυλόφιλους και τους ομοφυλόφιλους, οι περισσότεροι όμως υποστηρίζουν ότι οι αμφιφυλόφιλοι είναι ουσιαστικά ομοφυλόφιλοι με ενδιαφέρον για σεξουαλική επαφή με το αντίθετο φύλο κυρίως για κοινωνικούς λόγους.
Σχεδόν ταυτόσημη και πιο διευρυμένη έννοια φαίνεται να έχει ο όρος ‘πανσέξουαλ', που μπορεί να μην έχει ενταχθεί στην επιστημονική ορολογία, χρησιμοποιείται όμως πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια για να χαρακτηρίσει άτομα που είναι διατεθειμένα να εμπλακούν σε οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα, χωρίς ιδιαίτερους κοινωνικούς φραγμούς.
Ο όρος ‘μετροσέξουαλ’, αδόκιμος επιστημονικά, υποδηλώνει κατά μία δημοσιογραφική έννοια τον άντρα της σύγχρονης κοινωνίας που δανείζεται γυναικεία γνωρίσματα και συμπεριφορές, δεν έχει συγκεκριμένες σεξουαλικές προτιμήσεις αλλά ακολουθεί φανατικά τις επιταγές της μόδας, τόσο στην εμφάνισή του, όσο και στη σεξουαλική του ζωή.
’Ασέξουαλ’ – ασεξουαλικό χαρακτηρίζεται το άτομο που αποστασιοποιείται και απέχει από τη σεξουαλικότητα, ακινητοποιημένο και αδύνατο να αντιδράσει ή να ενταχθεί στο ερωτικό παιχνίδι με τους σύγχρονους κανόνες.

Τα μηνύματα

Τα ερωτικά μηνύματα στα οποία βρισκόμαστε εκτεθειμένοι καθημερινά οδηγούν στη σταδιακή απευαισθητοποίηση στους συνήθεις ερωτικούς ερεθισμούς, με αποτέλεσμα τη μείωση της σεξουαλικής διέγερσης και την αναζήτηση όλο και πιο έντονων ερεθισμάτων για την επίτευξη διέγερσης.
Το γεγονός ότι έχει χαθεί η απόλαυση της διεκδίκησης και της κατάκτησης αφού οι σεξουαλικές μας επιθυμίες πραγματοποιούνται εύκολα και γρήγορα πια, χωρίς κόπο και δυσκολίες, μας κάνει να θέλουμε να πάμε ένα βήμα πιο πέρα αναζητώντας μεγαλύτερες προκλήσεις και ικανοποιώντας ερωτικές επιθυμίες και φαντασιώσεις που είναι πιο δύσκολο να πραγματοποιήσουμε.
Τόσο το σεξ σε περίεργα μέρη όσο και το ομαδικό σεξ είναι μέσα στα πλαίσια εκπλήρωσης των φαντασιώσεών μας. Ο πειραματισμός προκαλεί ερωτική διέγερση, δίνει τη δυνατότητα για ανανέωση και βοηθάει να εμπλουτιστεί το ερωτικό παιχνίδι.
Η ανθρώπινη φύση επιθυμεί και γοητεύεται από το απαγορευμένο καθώς και από κάθε τι που προκαλεί περιέργεια, που δίνει τη δυνατότητα για νέες εμπειρίες και δυνατότερες συγκινήσεις, που προσθέτει ποικιλία στη σεξουαλική ζωή.
Στη σημερινή κοινωνία τα όρια της υγιούς σεξουαλικής συμπεριφοράς αλλάζουν επηρεαζόμενα από κοινωνικές συμπεριφορές, αλλά και από ηθικούς και ιατρικούς κανόνες. Παράλληλα, το κοινωνικό πλαίσιο στη σεξουαλική ζωή και οι σταθερές αντιλήψεις τείνουν να εξαλειφθούν, γεγονός που δυσκολεύει την ανάπτυξη μιας ξεκάθαρης στάσης ζωής απέναντι στη σεξουαλικότητα.
Οι ιδιαίτερες προτιμήσεις στο σεξ δεν θεωρούνται απαγορευμένες ή κατακριτέες και τα πρότυπα που προβάλλονται συνήθως προωθούν οριακές σεξουαλικές συμπεριφορές. Η αμφιφυλοφιλία δείχνει να εξαπλώνεται και οι όροι ‘bysexual’, ‘metrosexual’, ‘υπανσεξουαλ’, δημιουργήθηκαν για να αποδώσουν σύγχρονους ρόλους και προσανατολισμούς που δεν σχετίζονται με βιολογικούς ή γενετικούς παράγοντες.

Κοινωνικά πρότυπα


Τα κοινωνικά πρότυπα σε σχέση με το ρόλο του κάθε φύλου έχουν αλλάξει και τα όρια γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πια ξεκάθαροι στόχοι για το τι ζητάμε από τον σύντροφό μας.
Ο ρόλος της γυναίκας δεν περιορίζεται πια σε αυτόν της μητέρας και συζύγου, αλλά οι γυναίκες κυνηγούν παράλληλα την καριέρα τους αναλαμβάνοντας δυναμικούς ρόλους και συμμετέχοντας ενεργά στην κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνονται όλο και πιο ανεξάρτητες, γεγονός που οδηγεί τον άντρα σε θέση επαναπροσδιορισμού του ρόλου του.
Παράλληλα, η γυναίκα διεκδικεί πια τη σεξουαλική της ικανοποίηση με μαχητικότητα Ο άντρας αφού βλέπει τον παραδοσιακό ρόλο του κατακτητή - κουβαλητή να κλονίζεται και τις γυναίκες να εξελίσσονται και να πετυχαίνουν σε όλα τα επίπεδα προσπαθεί να βρει πεδίο συνύπαρξης.
Αυτό εξηγεί σε κάποιο βαθμό την τάση που θέλει τους άντρες σήμερα να προσεγγίζουν τη γυναικεία τους πλευρά σε ότι αφορά την εμφάνισή τους και γενικά τον τρόπο ζωής τους. Ανταγωνίζονται έτσι τις γυναίκες, όχι στην εξουσία, αλλά στην εμφάνιση και το στυλ και ο ναρκισσισμός αποτελεί γι αυτούς βασική στρατηγική επιβίωσης.
Φυσικά, αυτές οι αλλαγές ρόλων δεν αφήνουν ανεπηρέαστη τη σεξουαλική ζωή, αφού πολλοί είναι αυτοί που δεν μπορούν να προσδιορίσουν πια τη σεξουαλική τους ταυτότητα αλλά ούτε και να αποφασίσουν αν τους ελκύουν περισσότερο άντρες ή γυναίκες!

Ακάλυπτοι

Το σύγχρονο αυτό μοντέλο ερωτικής ζωής, φαίνεται πως αφήνει ακάλυπτους πολλούς ανθρώπους.
Είναι αυξημένο το ποσοστό των ανθρώπων που είναι δυσαρεστημένοι από τη σεξουαλική τους ζωή και αρκετά μεγάλο το ποσοστό που έρχεται αντιμέτωπο με σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Παράλληλα, η ερωτική επιθυμία φαίνεται πως όλο και μειώνεται τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες και ο δρόμος προς την ασεξουαλικότητα αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς.
Η σεξουαλική αποχή μοιάζει να γίνεται, συνειδητή ή ασυνείδητη επιλογή αφού τα νέα πρότυπα σεξουαλικής συμπεριφοράς, έρχονται συχνά σε σύγκρουση με τα ήθη και τις αξίες ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει με πιο συντηρητικές αρχές.
Η ασεξουαλικότητα αποτελεί γι αυτούς ένα τρόπο αντίστασης στην πανσεξουαλικότητα των καιρών μας. Παράλληλα, τα υψηλά κριτήρια για την επιλογή συντρόφου, που υπάρχουν στις μέρες μας, δημιουργούν ανασφάλεια, σε πολλούς ανθρώπους, ως προς τις επιδόσεις και τις ικανότητές τους, προκαλώντας τους αισθήματα ανεπάρκειας και κάνοντάς τους να βιώνουν τον φόβο της απόρριψης.
Ο αποπροσανατολισμός αυτός οδηγεί μια μερίδα ανθρώπων στο να αποστασιοποιούνται σεξουαλικά αφού τελικά γι αυτούς το σεξ χάνει την έννοια της απόλαυσης. Πολλοί όμως αντιμετωπίζουν τη σεξουαλική επαφή με φόβο για έναν ακόμη λόγο.
Η εξάπλωση των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων αλλά και του AIDS, τους κάνουν να νιώθουν πως με την ερωτική επαφή, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους ή ακόμα και τη ζωή τους.
Η σεξουαλική αποχή αποτελεί γι αυτούς έναν τρόπο διασφάλισης της υγείας τους. Τέλος, ο επαγγελματικός ανταγωνισμός είναι ένας ακόμα παράγοντας που οδηγεί στη σεξουαλική αποχή.
Το έντονο επαγγελματικό άγχος και η συνεχής ενασχόληση με τη δουλειά έχουν σαν αποτέλεσμα να αφήνουν πολλοί νέοι άνθρωποι την προσωπική τους ζωή στο περιθώριο, αφού δεν υπάρχει ούτε χρόνος αλλά ούτε και διάθεση να επενδύσουν σε μια σχέση.
Αυτό που μπορούμε να συμπεράνουμε είναι πως τα ανθρώπινα ένστικτα καταπιέζονται αφόρητα και μόνο η προσωπική ενδοσκόπηση για την αναζήτηση των πραγματικών μας επιθυμιών αλλά και η συζήτηση με κάποιον ειδικό μπορούν να βγάλουν από το σεξουαλικό αδιέξοδο.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ & ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες μιας αύξησης στα υπογόνιμα ζευγάρια τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Παράλληλα έχει αλλάξει και ο τρόπος διατροφής, ενώ σημαντική είναι η άνοδος της παχυσαρκίας. Ένας λοιπόν από τους παράγοντες που ερευνάται και δείχνει να μειώνει τη γονιμότητα σε καθ’ όλα υγιείς γυναίκες, είναι η κακής ποιότητας διατροφή.
H ΄διατροφή της γονιμότητας’ Έρευνες που ξεκίνησαν από τη δεκαετία του ’70 στην Ιταλία αλλά και την Αμερική, κατάφεραν να απομονώσουν κάποιους παράγοντες που λειτουργούν ευεργετικά στη γονιμότητα. Ποια είναι αυτά τα συστατικά;

• Η κατανάλωση σιδήρου από συμπληρώματα ή από μη-αιμικές πηγές μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο της υπογονιμότητας. Οι μη-αιμικές πηγές είναι τα σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως το σπανάκι, το μπρόκολο και τα όσπρια.
• Η κατανάλωση μιας τουλάχιστον μερίδας πλήρων σε λιπαρά γαλακτοκομικών την ημέρα. Η κατανάλωση μόνο χαμηλών σε λιπαρά γαλακτοκομικών αντιθέτως, μείωσε παράγοντες της γονιμότητας.
• Η πρόσληψη πρωτεϊνών από φυτικές παρά ζωικές πηγές, όπως τα δημητριακά και τα όσπρια.
• Η κατανάλωση φυτικών ακόρεστων ελαίων, όπως το ελαιόλαδο, το ηλιέλαιο, το καλαμποκέλαιο. Σε διατροφές όπου υπερείχαν τα trans υδρογονωμένα λιπαρά (σκληρές μαργαρίνες, ζωικά λίπη και κακής ποιότητας έλαια από βιομηχανίες τροφίμων) σε βάρος των φυτικών, η γονιμότητα ήταν μειωμένη.
• Η χρήση πολυβιταμινούχων σκευασμάτων έχει συνδεθεί με μείωση της υπογονιμότητας σε μερικές έρευνες.
• Η μείωση της κατανάλωσης πολύ επεξεργασμένων δημητριακών και άλλων αμυλωδών τροφών, καθώς και ζάχαρης, ιδιαίτερα σε γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών Όταν λοιπόν ακολουθήθηκε ένας συνδυασμός των παραπάνω και μελετήθηκε σαν σχήμα διατροφής στο πανεπιστήμιο του Harvard (‘διατροφή της γονιμότητας’ - fertility diet), βελτιώθηκε σημαντικά η γονιμότητα σε κατά τ’ άλλα υγιείς γυναίκες.

Άλλοι διατροφικοί παράγοντες που έχει φανεί ότι παίζουν κάποιο ρόλο είναι οι εξής:

• Η υποθρεψία και το πολύ χαμηλό σωματικό βάρος (ΔΜΣ <20). Η εγκυμοσύνη και ο θηλασμός είναι δυο καταστάσεις που χρειάζονται περίσσεια ενέργειας από το σώμα (λίπος στις λιπαποθήκες του σώματος). Όταν οι λιπαποθήκες του ατόμου είναι χαμηλές, μειώνεται η γονιμότητα για να αποφευχθεί η πιθανότητα γονιμοποίησης σε ένα σώμα που δεν έχει αρκετή ενέργεια για να μπορέσει να κυοφορήσει και έπειτα να θρέψει το έμβρυο. Αυτό μπορεί να συμβεί σε γυναίκες με πολύ χαμηλή κατανάλωση τροφής (συνεχείς υποθερμιδικές δίαιτες), σε γυναίκες που χάνουν βάρος λόγω κάποιας ασθένειας, σε γυναίκες με Νευρογενή Ανορεξία ή Βουλιμία αλλά και σε γυναίκες που ασκούνται υπερβολικά (αμηνόροια των αθλητών). Συνίσταται η διακοπή αυστηρά υποθερμιδικών διαιτών πριν την εγκυμοσύνη.
• Το υπερβολικό βάρος. Ο Δείκτης Μάζας Σώματος > 25 (σωματικό υπέρβαρο) και ιδιαίτερα >30 (παχυσαρκία) έχει δειχτεί ότι είναι ανασταλτικός παράγοντας στην τεκνοποίηση. Το αυξημένο βάρος αυξάνει της ινσουλινοαντίσταση και συχνά ευνοεί την εμφάνιση του Συνδρόμου των Πολυκυστικών Ωοθηκών καθώς και άλλων ενδοκρινικών ανωμαλιών. Η απώλεια ακόμα και 5-10% του βάρους, έχει δείξει ότι βελτιώνει σημαντικά τη γονιμότητα. Ο ρόλος του υπερβάλλοντος ή πολύ χαμηλού βάρους είναι τέτοιος, ώστε συνιστάται η επαναφορά του βάρους σε υγιή επίπεδα να γίνεται πριν ή και παράλληλα με την αναζήτηση θεραπείας γονιμότητας.
• Το κάπνισμα αλλά και το παθητικό κάπνισμα, καθώς και η κατανάλωση καφεΐνης και αλκοόλ σε μέτριες δόσεις δείχνουν να μην επηρεάζουν τη γονιμότητα. Τα παραπάνω ίσως να είναι φρόνιμο να μετριαστούν όταν η γυναίκα προσπαθεί να συλλάβει, καθώς μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στο έμβρυο σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Η υπερκατανάλωση αλκοόλ και καφεΐνης πιθανώς να μειώνει τη γονιμότητα στις γυναίκες, ενώ η μέτρια κατανάλωση κρασιού μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά.
• Περιβαλλοντικά ρυπογόνα, όπως ο υδράργυρος που επεμβαίνουν σε ενδοκρινικά μονοπάτια. Σε έρευνες φάνηκε ότι τα υπογόνιμα ζευγάρια είχαν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις υδραργύρου στο αίμα. Η αύξηση οφείλεται κυρίως στην κατανάλωση ψαρικών από μολυσμένες περιοχές. Υψηλά ποσοστά υδράργυρου έχουν τα μεγάλα ψάρια όπως ο ξιφίας, το φαγκρί, ο τόνος και ο καρχαρίας και θα πρέπει να αποφεύγονται τελείως. Προτιμήστε μικρότερα ψάρια, γαρίδες, σολομό κτλ
• Η αύξηση της δραστηριότητας, κυρίως της έντονης, έχει δειχτεί ότι μειώνει τον κίνδυνο υπογονιμότητας. Συνιστάται λοιπόν, πρώτα απ’ όλα η επαναφορά του βάρους σε υγιή πλαίσια με τη χρήση κατάλληλων μεθόδων. Η διατροφή θα πρέπει να είναι ποικίλη, να περιλαμβάνει λαχανικά και όσπρια πλούσια σε σίδηρο, να αποφεύγονται τα κακής ποιότητας λιπαρά και να προτιμούνται τα πλήρη σε λιπαρά γαλακτοκομικά. Καλό είναι να μετριαστεί η καφεΐνη και το αλκοόλ, ενώ συνιστάται να υπάρχει τακτική φυσική δραστηριότητα.

Συνοπτικά, οι έρευνες που πέτυχαν τη βελτίωση της υπογονιμότητας στις κατά τ’ άλλα υγιείς γυναίκες, μέσω της καλύτερης διατροφής και της αλλαγής στον τρόπο ζωής, φαίνεται ότι είναι αρκετές. Επιπλέον, οι αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής έδειξαν να ευνοούν ζευγάρια που ήδη έχουν καταφύγει στη μέθοδο της τεχνητής γονιμοποίησης για να γίνουν γονείς.
Τόσο η διατροφή όσο και ο τρόπος ζωής της γυναίκας, είναι σημαντικοί παράγοντας που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να εξυγιαίνονται, εάν κρίνεται ότι απειλούν την ικανότητά της για τεκνοποίηση.

Η ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

Στην ηλικία των 17,6 ετών ξεκινούν – κατά μέσο όρο – τα σεξουαλική τους ζωή τα Ελληνόπουλα. Το 58,7% δηλώνουν ότι η πρώτη τους επαφή έγινε με μόνιμο σύντροφο και το 17% με κάποιον περιστασιακό.
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 1.000 σπουδαστές ΤΕΙ, ηλικίας 17 έως 21 ετών και η οποία παρουσιάστηκε στο 25^ο Παγκόσμιο Παιδιατρικό Συνέδριο, που γίνεται στην Αθήνα.
Από τις απαντήσεις των σπουδαστών φαίνεται ότι η σεξουαλική πρώτη επαφή αποκτήθηκε – ως εμπειρία – πρόθυμα από το 75% των ερωτηθέντων, για το 2,3% κάτω από πίεση και για το 0,5% με βίαιο τρόπο. Η επαφή έγινε κάτω από την επήρεια οινοπνεύματος και ουσιών σε ποσοστό 0,9% και 0,4% αντίστοιχα.
Οι γνώσεις των σπουδαστών σχετικά με τις ερωτικές επαφές προέρχονταν από μαθήματα σεξουαλικής αγωγής σε ποσοστό 68,8%, από την οικογένεια σε ποσοστό 13,8%, από τον πατέρα (1,8%), τη μητέρα (8%), το σχολείο (2,6%) και τους φίλους (9,7%).
Σε ότι αφορά στις μεθόδους αντισύλληψης, το 62,4% δήλωσαν ότι χρησιμοποιεί μεθόδους αντισύλληψης, το 52,8% προφυλακτικό, ενώ 6,7% προτίμησε τη διακεκομμένη επαφή.
Το ποσοστό εγκυμοσύνης που καταγράφηκε ήταν 4,1% και το ποσοστό των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων ήταν 6,3%. Συμπερασματικά, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι πρέπει να αυξηθούν οι προσπάθειες για την εκπαίδευση σε θέματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και σεξουαλικής υγείας, αν και το επίπεδο ενημέρωσης δεν είναι ιδιαίτερα χαμηλό.
Οι σπουδαστές του ΤΕΙ Επιστημών Υγείας Αθηνών αναγνωρίζουν τις επικίνδυνες παρενέργειες από την κατανάλωση αλκοόλ και από το κάπνισμα, όπως φαίνεται από άλλη έρευνα που έγινε σε 954 σπουδαστές ηλικίας 17 έως 22 ετών.
Το 89% των σπουδαστών όταν καταναλώνουν αλκοόλ δεν οδηγούν, ενώ το 66% δηλώνουν ότι δεν έχουν καπνίσει ποτέ. Συγκεκριμένα, το 24% των σπουδαστών δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ κάποιο αλκοολούχο ποτό, το 76% μία φορά και το 54% περιστασιακά.
Από όσους καταναλώνουν αλκοόλ, το 27% πίνουν μία φορά την εβδομάδα, το 16% περίπου 2 έως 3 φορές την εβδομάδα, το 2% σε καθημερινή βάση, ενώ το 45% προτιμά τα ελαφριά ποτά και το 31% τα πιο ‘βαριά’. Το 55% έχουν μεθύσει και το 18% προχώρησαν σε μη σχεδιασμένη σεξουαλική επαφή.
Σε ότι αφορά στο κάπνισμα, το 34% των σπουδαστών είναι καπνιστές, από τους οποίους το 39% λόγω συνήθειας και το 48% λόγω απόλαυσης. Χρήστες τοξικών ουσιών ήταν 50 σπουδαστές (5%), με βασική ουσία χρήσης τη μαριχουάνα (74%), ενώ ορισμένοι δήλωσαν χρήση κοκαΐνης και ηρωίνης.